مراد از مدعیان دروغین، کسانی هستند که به دروغ و باطل مردم را به سوی خود فراخوانده و به نوعی خود را مهدی، نایب وی، وکیل یا فرستاده او معرفی میکنند. سطحینگری و عقلگریزی و خرافهپردازی و عوامزدگی از ویژگی های آنها است.
این تئوری و تفکر باید بسط بیابد وگرنه نسل آینده تصور می کند مهدویت موضوعی فرعی و حاشیه ای است یعنی همه کاری انجام می دهیم و به مهدویت هم باور داریم!؛ مهدویت در عرصه های سیاسی اجتماعی حرف هایی دارد که شنیده نشده است.
از بین بردن کینه ها و فاصله ها کلید طلاییِ رسیدن به همدلی در عصر غیبت است. نباید این گونه تعبیر شود که چون غایت همدلی خاص عصر ظهور است، پس تلاش جهت نیل به این مهم در دوران غیبت، بی فایده است.
اگرچه تلاش های انجام شده برای رسیدن به نقاط اوج و مدنظر در مهدویت را انکار نمی کنیم اما با نقطه هدف فاصله مان بسیار است؛ اگرچه شعارهایی داده می شود اما عملکردها کاریکاتوری است و به نقاط مهم و اثرگذار نمی انجامد.
سیدمجید امامی با اشاره به خطراتی که مهدویت را تهدید می کند، گفت: «عوام پنداری معارف مهدوی» و «مهدویت هراسی» که بسیاری از مسئولان، محققان، دانشگاهیان و حوزویان ما دچار آن هستند، مانع حصول به حقیقت معارف مهدوی شده است.
وقتی امام عصر علیه السلام تاکید بر الگو بودن حضرت فاطمه طاهره سلام الله علیها دارند، این تکلیف جامعه را نیز تا حدی معلوم می کند. اینکه جامعه نیز باید از آن حضرت(س) الگو بگیرد که زنان در این بحث نقش مهمی دارند.