چشم مان به جمکران است نه لوزان!!!

می گویند وضع مان خوب خواهد شد، دیگر با دنیا مشکلی نداشته و همه چیز گل و بلبل می شود. همه جهان، رو به صلح و آرامش رفته و دیگر جامعه مهدوی ایران، دشمنی نخواهد داشت. قرار است بلوکه ها باز شود و جامعه اسلامی غرق در نعمات الهی گردد. همه درهای نعمت و خوبی بر روی ما باز خواهد شد و خدا را شکر دیگر می توانیم با شکمی سیر برای ظهور دعا کنیم.

آقا اصلاً اگر می شود ظهور نکن، چون نظم جهانی را به هم می ریزید و هر چه رشته کرده ایم پنبه می شود و پیوندهای دوستی مان با ابرقدرت ها گسسته خواهد شد. آخر ما تازه خوب یاد گرفته ایم با آن ها کنار بیاییم و دیگر حرف های جهانی را بلد شده ایم وتازه می توانیم بر سر یک میز بنشینیم.

اما اصلاً چه نیاز است دعای برای ظهور؟!  اوضاع جامعه که قرار است خوب شود و همه در دهکده جهانی با کدخدا روی سازش دارند. خدا را شکر که دیگر جهان حرف ما را می شنود؛ حال چه فرقی می کند با ندای «الا یا اهل العالم … » در حجاز باشد و یا با قدم زدن در خیابان های ژنو!

امروز اگر درس بال عاشورائی جامعه شیعه را مذاکره می دانند؛ قطعاً درس بال سبز مهدوی آن هم رسیدن به توافق جامع خواهد بود! اصلاً وقتی می شود با زبان گفت گو کرد، دیگر چه نیازی به شمشیر و مبارزه است؟ انتقام از همه ظالمان جهان دیگر چه معنایی دارد؟ ما دیگر یاد گرفته ایم با گرگ هایی که یک عمر هم به فکر دریدن ما بوده اند. لبخند زنان گفتگو کنیم و ظلم آنان را نادیده بگیریم.

آقا اگر می شود ظهور نکن تا حسابی برای آمدن تو گریه و زاری کنیم. تازه برای سرزمین حجاز نیز نامه تبریک فرستاده شده است و ان شاء الله روابطمان خوب می شود و می توانیم به صحرای عرفات بیاییم و خوب خوب برایت دعا کنیم!

امروز برای ما آنچه از توافق با ابرقدرت ها ترسیم می کنند این سوال را پیش آورده که مگر حضرت روح الله تلاش و جهاد برای نابودی ستمکاران را رمز ظهور نمی داند؟ چرا امروز از منزوی شدن ترس داریم و حاضر هستیم با هر امتیازی دم کد خدا را ببینیم؟! حضرت روح الله اشتباه در محاسبه را به ما گوشزد می کند: «اگر توقع دارید که در یک شب همه امور بر طبق اسلام و احکام خداوند تعالی متحول شود، یک اشتباه است و در تمام طول تاریخ بشر، چنین معجزه ای روی نداده است و نخواهد داد و آن روزی که – ان شاء الله تعالی – مصلح کل ظهور نماید، گمان نکنید که یک معجزه شود و یک روزه عالم اصلاح شود؛ بلکه با کوشش ها و فداکاری ها، ستمکاران سرکوب و منزوی می شوند.»